Ford Escort WRC
«Κύρκος games....»
Κάρλος Σάινθ, Αρμιν Σβαρτς, Γκρεγκουάρ Ντε Μέβιους, Φράνκο Κούνικο και...
Λεωνίδας Κύρκος! Πρόκειται για τους προνομιούχους ιδιοκτήτες Φορντ Έσκορτ
WRC! Νέοι κανονισμοί, οπότε η Φορντ δεν έχασε την ευκαιρία για ακόμη
περισσότερη εξέλιξη του Φορντ Έσκορτ. Γεννημένος νικητής το βρετανικό
αυτοκίνητο, αλλά οι διορθωτικές κινήσεις είναι απαραίτητες στο χώρο των
αγώνων όπου οι εξελίξεις τρέχουν σαν τον άνεμο. Την επομένη του Ράλι
Θερμαϊκού γνωρίζουμε το ελληνικό αυτοκίνητο! Το Βάλβολιν-Έσκορτ που έστησαν
στη χώρα μας ο Λεωνίδας Κύρκος, τα αδέλφια του και οι συνεργάτες τους...
κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος
«ΠΡΟΣΕΧΕ, Τζέκο, μπάζαααα»! Την επομένη του Ράλι Θερμαϊκού, Δευτέρα
απόγευμα, είμαστε στον Ασπρόπυργο στην αυτοσχέδια χωμάτινη πίστα που
φιλοξενεί συχνά-πυκνά εκδηλώσεις με περισσότερο ή λιγότερο αγωνιστικό
χρώμα. Κάποιοι που ενοχλούνται από το θόρυβο και τη σκόνη των αγωνιστικών
«μηχανών» έχουν δημιουργήσει αυτοσχέδια «σικέιν» με επικίνδυνα
χώματα-πέτρες. Φυσικά(;) εμπόδια λοιπόν, και αν είσαι απροετοίμαστος τα
«βλέπεις όλα». Παραπλεύρως του καλού μας φίλου (Λέας, Τζέκος, Λέων, ό,τι
θέλετε, άλλωστε και εσείς όσοι συντονισμένοι τον ξέρετε τόσο καλά!)
παίρνουμε γεύση από τη νέα του πολεμική μηχανή. Οδηγεί γρήγορα και με την
άνεση που τον χαρακτηρίζει. Έχει το δικό του στιλ στο χώμα, με στοιχεία
συνδεμένα με την πολύχρονη εμπλοκή του στα τερτίπια της ελληνικής ασφάλτου.
Ιδανικές γραμμές και οι διορθώσεις με το τιμόνι και με το γκάζι γίνονται
μόνον για να παραμένει το αυτοκίνητο στις σωστές γραμμές. Φτάνουμε γρήγορα,
πολύ γρήγορα στο... πρώτο σικέιν και το στομάχι μας σφίγγεται, αφού
αριστερά-δεξιά οι δρόμοι διαφυγής είναι παγιδευμένοι... Χαμογελάει ο οδηγός
μας, κατεβάζει κάμποσες από τις επτά ταχύτητες, αγγίζει με μαεστρία το
πεντάλ του φρένου και με μία κίνηση τοποθετεί το Έσκορτ με τα χρώματα της
Βάλβολιν και τα σήματα της BF και της TAG HEUER, πλάγια στο υπερυψωμένο
ανάχωμα. Απίστευτο το πώς περάσαμε και... φύγαμε. H ανάρτηση με τα
αμορτισέρ της ολλανδικής HT (Hi-Tech) μπροστά και με τα νέα γόνατα τύπου
Μακφέρσον πίσω (αμορτισέρ της βρετανικής Dynamics με ελατήρια της Αιμπαχ)
απορροφάει τα πάντα και παρά την υπερβολή το αυτοκίνητο που ξεπερνάει τα
1.300 κιλά συμπεριφέρεται ιδανικά. Αντίστοιχη είναι και η συνέχεια.
Εντυπωσιάζουν η ελαστικότητα του κινητήρα και η ευελιξία-ομοιογένεια του
πλαισίου.
«Αλλο αυτοκίνητο, παρά τις λίγες, επιφανειακά, διαφορές», σχολιάζει ο
οικοδεσπότης μας και για την επαλήθευση το λόγο παίρνει ο Λάμπρος Κύρκος, ο
αρχιτέκτων της μετατροπής.
Έσκορτ WRC!
Μιλάει γρήγορα ο μικρός (όπως άλλωστε όλοι οι Κυρκαίοι...) αλλά με
ανθρώπους που γνωρίζεις σχεδόν 25 χρόνια (όσα περίπου και τα χρόνια του
«Λαμπρούκου») δεν έχεις πρόβλημα επικοινωνίας. Αλλωστε εμείς ποτέ δεν
είχαμε πρόβλημα μαζί τους. Έχουν μείνει ίδιοι και απαράλλαχτοι παρά τις
επιτυχίες μέσα και έξω από τους αγώνες. Μακάρι να ήταν αντίστοιχη και η
αγωνιστική πορεία της Φορντ σε επίπεδο Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Είχαν,
έχουν χρυσάφι στα χέρια τους οι Βρετανοί αλλά είναι αδύνατον να το
κατεργαστούν στη σωστή κατεύθυνση. Την ώρα που γράφουμε για το
Βάλβολιν-Έσκορτ WRC, τα Ρέπσολ-Έσκορτ του εργοστασίου στο Ράλι της
Καταλονίας διασύρονται ακόμη και από τα Πεζό 306 Μαξί με την κίνηση σε δύο
μόνον ρόδες. «Το μοτέρ είναι σκουπίδι», ουρλιάζει ο Σάινθ, αλλά εδώ είναι
Ελλάδα και μας άρεσε? Σε ποιον δεν αρέσει ένας ελαστικός δυνατός κινητήρας
των 300 ίππων με μέγιστη ροπή που ξεπερνάει τα 55 kgm στις 3.500 σ.α.λ.;
O Λάμπρος Κύρκος είναι σαφέστατος. «Ο κανονισμός της κατηγορίας WRC
επιτρέπει πολλές μετατροπές στον κινητήρα. Αλλάξαμε τις μπιέλες με πιο
μακριές, αλλάξαμε τα πιστόνια, τοποθετήσαμε διαφορετικό πιο ελαφρύ βολάν,
ενώ στο σύστημα τροφοδοσίας τοποθετήσαμε δύο ακροφύσια σε κάθε κύλινδρο. H
κεφαλή και ο στρόφαλος είναι ίδια με της έκδοσης γκρουπ A, αλλά είναι
διαφορετική η πολλαπλή εξαγωγής. Τέλος ο υπερσυμπιεστής της Γκάρετ
αλλάχτηκε με έναν της IHI. Μικρότερος σε διαστάσεις, αλλά πιο
αποτελεσματικός, συνεργάζεται ιδανικά με το νέο, μεγαλύτερο, εναλλάχτη
αέρα-αέρα».
«Ίδιο τούρμπο με της Μιτσουμπίσι», συμπληρώνει χαμογελώντας με νόημα ο
Λεωνίδας, που παίρνει τη σκυτάλη της ενημέρωσης. «Το πρόγραμμα ελέγχου
είναι διαφορετικό, ενώ και αυτός ο κινητήρας διαθέτει το σύστημα ALS (anti
lag system) που εξαφανίζει τους δισταγμούς του κινητήρα και την ξαφνική
είσοδο του τούρμπο».
Οπίσθια με άποψη?
H βασική διαφορά, ξεστομίσαμε λίγο πριν πάρουμε πηδάλιο.... «Στην πίσω
ανάρτηση», απάντησαν οικογενειακώς.
Έχει αλλάξει όλη η φιλοσοφία και βέβαια τα σημεία στήριξης και το πλαίσιο
(γέφυρα) όπου έχει τοποθετηθεί το πίσω διαφορικό. Ακολουθώντας το δρόμο
Ιταλών (Λάντσια Ιντεγκράλε) και Ιαπώνων (Ιμπρέζα, Λάνσερ) οι Βρετανοί
εκμεταλλεύτηκαν το νέο κανονισμό και, επιτέλους, τοποθέτησαν σύγχρονη,
ανεξάρτητη, πίσω ανάρτηση με γόνατα τύπου Μακφέρσον και ψαλίδια-πλύμνες
αντίστοιχα με αυτά που χρησιμοποιούνται μπροστά!
Στη συνέχεια τίποτα το διαφορετικό. Υπενθυμίζουμε για όσους πρόσφατα (ή
ευκαιριακά;) συντονισμένους. Το Βάλβολιν-Έσκορτ χρησιμοποιεί συμβατικά
διαφορικά μπροστά-πίσω και στο κέντρο, σε αντίθεση με τα ηκεκτρονικά
ελεγχόμενα διαφορικά που χρησιμοποιούν οι εργοστασιακές εκδόσεις. O έλληνας
πρωταθλητής επιμένει στο κιβώτιο με τις επτά σχέσεις που τις θεωρεί
ιδανικές για τους ελληνικούς δρόμους, ενώ τα φρένα της AP είναι διαμέτρου
315 χιλ. μπροστά και πίσω. Το υδραυλικά υποβοηθούμενο τιμόνι δε συμπληρώνει
τις δύο στροφές από άκρη σε άκρη, ενώ στους τροχούς των 15 ιντσών (φάρδος
ζάντας οι επτά ίντσες), έχουν τοποθετηθεί λάστιχα της Μισλέν διαστάσεων
17/65/15. H Μισλέν άλλωστε είναι από τους βασικούς υποστηρικτές της
προσπάθειας.
Οδηγώντας(;)
Που λέει ο λόγος, δηλαδή, γιατί σε μία αυτοσχέδια επίπεδη πίστα, με το
Λεωνίδα παραπλεύρως, τα μπάζα-σικέιν κάθε 500 μέτρα και το Θάνο Ηλιόπουλο
με το άγχος στη μεγίστη τιμή, πώς να οδηγήσεις. Σύμφωνοι, βρήκαμε το τέλειο
μπάκετ (Σπάρκο είναι, δεν το κρύβουμε), τιμόνι με τις ιδανικές διαστάσεις,
πεντάλ για όλα τα στιλ οδήγησης (με ή χωρίς το αριστερό πόδι στο φρένο)
και, βέβαια, αυτόν το διαβολικό επιλογέα-σπαζοκεφαλιά που κάθε φορά
δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε μαζί του. H πρώτη στο ύψος της όπισθεν, η
2η και η 3η με ελατήριο και μετά, πώς να μην περάσεις την 6η αντί την 4η.
Τόσο καλά. Κρίμα, δηλαδή, γιατί χάνεις την ευκαιρία απόλαυσης ενός κινητήρα
με εντυπωσιακή ελαστικότητα και ενός πλαισίου που τουλάχιστον επί του
προκειμένου δείχνει φιλικό. O χώρος επιτρέπει την εκ του ασφαλούς
πλαγιολίσθηση και τα εξαιρετικά Μισλέν (τι και αν ήταν κουρασμένα τα
συγκεκριμένα) μας επιτρέπουν να αυξήσουμε τις διαστάσεις του δρόμου και να
διασκεδάσουμε με τις αντιδράσεις του φημισμένου ευκαιριακού συνοδηγού μας.
Οι αντιδράσεις της ανάρτησης στις ανωμαλίες είναι υπεράνω κριτικής, ενώ το
πολύ καλά ζυγισμένο πλαίσιο επιτρέπει την πλήρη επιτάχυνση με τις ρόδες
στριμμένες παρά τις ανωμαλίες του οδοστρώματος. H τετρακίνηση εξαφανίζει το
σπινάρισμα και τα εξαιρετικά φρένα εξασφαλίζουν την ακεραιότητα του
αμαξώματος σε σχέση με τα απρόσκλητα φυσικά εμπόδια που έχουν γεμίσει την
άλλοτε φιλόξενη διαδρομή. Μπορεί ο πολύ καλός φανοποιός της ομάδας, ο Χάρις
Βούρτσης, να κατέχει απόλυτα τα τερτίπια του αμαξώματος, αλλά εμείς δεν
έχουμε καμιά διάθεση, ώστε να τον βάλουμε σε τροχιά επιδιορθώσεων. Παίζουμε
με τις μεσαίες στροφές του κινητήρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ψηλά και πάση
δυνάμει δεν κρύβεται στο 16βάλβιδο εξάρτημα με την «κόκκινη» κεφαλή η
δύναμη του συνόλου, και απολαμβάνουμε...
ALS
O επίλογος, άμεσα συνδεμένος με την επιστροφή στα αυτοσχέδια πιτ για το
τέλος ενός ακόμη εγχειρήματος με κάμποση δόση από όνειρο θερινής νυκτός,
μας έκρυβε μία ευχάριστη έκπληξη.
«Ανέβασε επάνω τους δύο διακόπτες αριστερά στο ταμπλό....» προτρέπει ο Λέας
και εμείς ακολουθούμε. Ξαφνικά το πεντάλ του γκαζιού αποκτάει άλλη
διάσταση. H απόκριση είναι άμεση από τις 800 σ.α.λ. και μας θύμισε εκείνο
το 12κύλινδρο σύνολο της Μακλάρεν. To ηλεκτρονικό σύστημα που εξαφανίζει
τους διασταγμούς αποδεικνύεται σοφή επιλογή. Ακούγαμε τα μπαμ-μπουμ, στις
εκκινήσεις των ειδικών διαδρομών, έχουμε δοκιμάσει το αντίστοιχο εξάρτημα
στο Έσκορτ γκρουπ N του Μάκη Θεργιάκη, αλλά τώρα είναι διαφορετικά.
Απερίγραπτη αίσθηση και βαθιά υπόκλιση στους τεχνικούς που παίζουν με τα
ηλεκτρονικά και εξασφαλίζουν την ιδανική λειτουργία του κινητήρα. Μεγάλη
υπόθεση να έχεις παντού «γκάζι». Σημαντικό να ξέρεις ότι για κάθε στροφή
έχεις τρεις διαθέσιμες ταχύτητες και έχεις να ασχοληθείς μόνο με το δρόμο
και με την ιδανική γραμμή.
E, ναι! Μας άρεσε το Έσκορτ, μας αρέσουν αυτοί οι διάβολοι, οι Κύρκοι, που
τίποτα δεν τους σταματάει και κανένας δεν τους κερδίζει, και κάθε φορά που
βρισκόμαστε σε τέτοιου είδους αποστολή πέρα από το τυπικό της διαδικασίας
φορτιζόμαστε συναισθηματικά. Βλέπετε, τους γνωρίσαμε πιτσιρικάδες να
συμπαραστέκονται, τους ζήσαμε σαν «αντιπάλους» και συνεχίζουμε να
συνυπάρχουμε ιδανικά μαζί τους, αφού τα μυαλά τους είναι μέσα στο κεφάλι
τους. Αντίστοιχα νιώθουμε και για τη μηχανή τους, για το Φορντ Έσκορτ. Στα
όνειρά μας κυριαρχούν το 240RS και το GTiR, ενώ για διάφορους λόγους δε
λείπει το Ιμπίθα. Όμως, κακά τα ψέματα. Δεν ξεχνιέται το Φορντ Έσκορτ, η
πρώτη αγάπη. Καμία σχέση το δικό μας λευκό 2000 RS με το Βάλβολιν Έσκορτ,
αλλά άμα συνδέεσαι με αυτούς τους μηχανοκίνητους διαβόλους και
κουβεντιάζεις μαζί τους ακόμη και όταν περπατάς, τότε δε θέλει πολύ, ώστε
να νιώθεις αυτό το κάτι άλλο και για τις εξελιγμένες εκδόσεις...
Τέλος πάντων. Χάνει-κερδίζει το Έσκορτ σε επίπεδο παγκοσμίου πρωταθλήματος
δεν παύει να είναι ό,τι καλύτερο για τον σοβαρό ιδιώτη, γι? αυτόν που ξέρει
τι θέλει και κυρίως ξέρει πώς θα το πάρει. Παράδειγμα από τα πλέον
αντιπροσωπευτικά η εμπλοκή των Κυρκαίων και η πετυχημένη πορεία του Λεωνίδα
Κύρκου στους ελληνικούς αγώνες. Στην εξελιγμένη του έκδοση ο συνδυασμός
(Λεωνίδας Κύρκος-Νίκος Πάνου-Έσκορτ WRC) ίσως επιφυλάσσει εκπλήξεις που
ξεπερνούν την ελληνική πραγματικότητα. Το ευχόμαστε, μέσα από την καρδιά
μας._Σ.Χ.
Αυτοκίνητο: Φορντ Έσκορτ WRC
Χορηγοί: Βάλβολιν, BF, Χόιερ
Υποστηρικτές: Μισλέν, AGF, Νταουντάκης (λάστιχα)
Πλήρωμα: Λεωνίδας Κύρκος-Νίκος Πάνος
Συντονιστής: Βασίλης Κύρκος
Τεχνικός υπεύθυνος: Λάμπρος Κύρκος